Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

H ψευδαίσθηση της επιλογής...

Το "ψάρεψα" εδώ: http://botanologia.blogspot.gr

Πολλές φορές, χαζεύοντας στα ράφια των καταστημάτων τροφίμων, μας δίνεται η ψευδαίσθηση ότι έχουμε πληθώρα επιλογών. Πλανόμαστε, όμως, πλάνην οικτράν, καθότι πίσω απ' τις πιο πολλές ετικέτες, κρύβονται οι μεγάλες εταιρίες.
Μια ματιά στο παρακάτω διάγραμμα, θα μας διαλύσει την πλάνη...



Πηγή πληροφόρησης:

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Χορτοκεφτέδες


(στη φωτογραφία, ότι έμεινε απ' την πρώτη δοκιμή...)

Υλικά:
μια χεριά σέσκουλο
μια χεριά ραδίκι
μισή χεριά φύλλα φρέσκου κρεμμυδιού
δυο χούφτες φέτα τριμμένη
τρεις πιπεριές (η μια καυτερή)
τέσσερις λιαστές ντομάτες
ένα κλωναράκι φρέσκια ρίγανη
ένα φλιτζάνι λάδι ελιάς
ένα αβγό
αλεύρι
καλαμποκέλαιο για το τηγάνισμα

Αρχικά βάζουμε τις λιαστές ντομάτες σε νερό να μουλιάσουν.
Κόβουμε μέτρια το σέσκουλο, το ραδίκι και τις πιπεριές και τα ζεματίζουμε για 10 λεπτά.
Αφού στραγγίσουν και κρυώσουν λίγο προσθέτουμε  χοντροκομμένα, το φρέσκο κρεμμύδι, τη φέτα και τις λιαστές ντομάτες, το λάδι, το αβγό και τα φυλλαράκια απ' τη ρίγανη.
Ανακατεύουμε με ένα κουτάλι συμπληρώνοντας τόσο αλεύρι, όσο χρειάζεται να γίνει ένας παχύρρευστος χυλός.
Μοιράζουμε κουταλιές σε τηγάνι με καυτό λάδι και τηγανίζουμε ένα λεπτό από κάθε πλευρά.
Βγάζουμε και αφήνουμε τους κεφτέδες (ή τις κεφτέδες) σε ένα πιάτο με χαρτί κουζίνας και  μετράμε χρόνο, πόσο θα μείνουν... 

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Η άλλη πατζαροσαλάτα


Προσοχή: Τα παντζάρια κάνουν καλό σε ότι έχει σχέση με την καρδιά, αλλά επειδή μεγαλώνουν μέσα στο χώμα μαζεύουν ότι περιέχεται σ' αυτό, οπότε τρώμε μόνο τα δικά μας που ξέρουμε οτι είναι αναθρεμμένα μόνο με κοπριά. Αλλιώς...


Μαζεύουμε, λοιπόν, αυτά που ο βολβός τους έχει αρχίσει να βγαίνει απ' το χώμα, τα πλένουμε καλά και αφαιρούμε τα ξερά και φαγωμένα φύλλα.
Βολβούς, κοτσάνια, καλά πράσινα και κόκκινα φύλα τα βράζουμε στη χύτρα για 20 λεπτά.
Στραγγίζουμε και κρατάμε το ζουμί*.
Όταν κρυώσουν τα ψιλοκόβουμε με ψαλίδι λαχανικών (άλλο φοβερό εργαλείο), προσθέτουμε σκόρδο περασμένο στην πρέσα σκόρδου, χοντρό αλάτι, λάδι και ξίδι. Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε για λίγο να μπερδευτούν οι γεύσεις.
Οι ποσότητες, ανάλογα με το γούστο μας.

*Το ζουμί της κατσαρόλας το σουρώνουμε σε ένα μπουκάλι, το βάζουμε στο ψυγείο και πίνουμε ένα ποτήρι κάθε πρωί προσθέτοντας το χυμό μισού λεμονιού.


Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Πελτές πιπεριάς

Αν δεν έχετε δικό σας κήπο χωρίς φάρμακα (ή κάποιον που να είστε σίγουροι οτι ότι σας δώσει είναι αφαρμάκωτο) και υπομονή, αφήστε το...

υλικά:
Μαζεύουμε ότι πιπεριές έχουν μείνει ακόμα στον κήπο μας (κάθε είδους). Στη συγκεκριμένη συνταγή ήταν 1,5 κιλό περίπου


1 κ. σ. αλάτι χοντρό
2 φλιτζάνια του καφέ λάδι

Πλένουμε τις πιπεριές τις απλώνουμε σε ένα ταψί και τις ψήνουμε για μισή ώρα στο φούρνο στους 200 βαθμούς. Ενδιάμεσα τις γυρίζουμε μόλις μαυρίσουν απ' τη μια μεριά.
Μετά τις βάζουμε σε ένα γυάλινο τάπερ και το κλείνουμε με μεμβράνη για να μαλακώσουν και να ξεφλουδίζονται πιο εύκολα.
Όταν κρυώσουν (εδώ θέλει υπομονή) με ένα μαχαιράκι για βοήθεια αφαιρούμε φλούδα, κοτσάνια σπόρους και νεύρα. Τα υγρά που βγάζουν δεν τα πετάμε.
Με το ραβδομπλέντερ (αυτό το μαγικό εργαλείο) πολτοποιούμε αφού έχουμε προσθέσει στις πιπεριές και τα υγρά τους.
Ρίχνουμε τον πολτό σε μια κατσαρόλα, προσθέτουμε το αλάτι και ζεσταίνουμε. Αφού κάνουν το πρώτο "πλαφ", προσθέτουμε το λάδι και ανακατεύουμε συνέχεια για δέκα λεπτά, αφ' ενός για να ομογενοποιηθεί το λάδι, αφ΄ εταίρου για να μην συνεχιστούν τα "πλαφ", γιατί η κουζίνα μας σε λίγο θα θυμίζει σφαγείο πουλερικών...
Μετά τα δέκα λεπτά αποσύρουμε την κατσαρόλα απ' τη φωτιά και αδειάζουμε το περιεχόμενο σε αποστειρωμένα βάζα, που τα αφήνουμε αναποδογυρισμένα μέχρι να κρυώσουν.
Αν η αποστείρωση και η κονσερβοποίηση γίνουν σωστά (στα κρύα βάζα το καπάκι είναι βαθουλωμένο προς τα μέσα) διατηρούνται στο κελάρι ή σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για ένα χρόνο (σιγά μην τ' αφήσετε).


 Μετά το άνοιγμα καλύπτουμε την επιφάνεια μα λίγο λάδι και διατηρούμε στο ψυγείο, για όσο...


Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Dr. John - Gris-Gris (1968)



Σήμερα που ο Malcolm John "Mac" Rebennack, Jr. (κατά κόσμον Dr. John), κλείνει τα 72 του, ας βάλουμε στο πικ απ τον πρώτο του δίσκο, GRIS-gris, που κυκλοφόρησε το 1968. 

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Πιπεριές για το χειμώνα

Μιας και τώρα ο κήπος είναι γεμάτος και το χειμώνα θα τις χρειαζόμαστε για μεζεδάκι, ας μην τις αφήσουμε να πάνε χαμένες...


υλικά
πιπεριές κέρατο και καυτερές (όσες έχει ο κήπος μας, γιατί αν είναι να πάρουμε φαρμακωμένες απ' το μανάβη ή τη λαϊκή δε λέει...)
1 κούπα νερό
1 κούπα ξίδι
1 κ. σ. αλάτι χοντρό
1 κ. σ. ζάχαρη
2 κλωναράκια φρέσκια ρίγανη
4 σκελίδες σκόρδο
(Αν οι πιπεριές μας είναι πολλές αυξάνουμε τα υλικά κρατώντας τις αναλογίες)

Πλένουμε τις πιπεριές και τις στεγνώνουμε καλά.
Κάνουμε μια χαρακιά κατά μήκος με ένα μαχαιράκι ώστε να μπορεί το υγρό που θα γεμίσουμε τα βάζα να μπει και μέσα στις πιπεριές.
Τις στριμώχνουμε σε αποστειρωμένα βάζα.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το νερό, το ξίδι, το αλάτι και τη ζάχαρη και βράζουμε. Μόλις αρχίσει να βράζει προσθέτουμε τα φύλλα της ρίγανης και τα κλωναράκια ξεχωριστά καθώς και τις σκελίδες το σκόρδο κομμένες στα τέσσερα. Αφήνουμε να βράσουν ακόμα ένα λεπτό και σβήνουμε τη φωτιά.
Γεμίζουμε τα βάζα με το καυτό περιεχόμενο της κατσαρόλας (χωρίς τα κλωναράκια ρίγανης), κλείνουμε καλά και αφήνουμε να κρυώσουν αναποδογυρισμένα.
Φυλάμε σε κελάρι ή δροσερό ντουλάπι χωρίς πρόβλημα μέχρι να ξαναβγούν φρέσκες.
Μετά το άνοιγμα, βάζουμε το βάζο στο ψυγείο.

(Το ξιδόνερο, όταν αδειάσει το βάζο δεν το πετάμε. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε dressing για σαλάτες ή για μαρινάρισμα)


Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Παστό χοιρινό

Χειμώνας έρχεται, καλό είναι να μας βρίσκεται κάτι για ξαφνικές επισκέψεις φίλων. Ε, να μην το πίνουμε και ξεροσφύρι...


υλικά
1 κιλό χοιρινό μπούτι (χωρίς κόκκαλο)
2 χούφτες χοντρό αλάτι
μια χούφτα χλωρά φύλλα δενδρολίβανου
η φλούδα από δυο πορτοκάλια
ένα μοσχοκάρυδο
μια χούφτα μαύρο πιπέρι σε κόκκους
1 λίτρο άσπρο κρασί
1 λίτρο νερό
1 μεγάλο κρεμμύδι
3 σκελίδες σκόρδο
3 πιπεριές καυτερούτσικες
λάδι (αρκετό)

Κόβουμε το κρέας σε μέτρια κομμάτια και το βάζουμε σε σουρωτήρι για τέσσερις μέρες σε σκοτεινό και δροσερό μέρος αφού το έχουμε αρτίσει με το μίγμα αλατιού δενδρολίβανου. Από κάτω βάζουμε μια λεκανίτσα να μαζέψει τα υγρά και το σκεπάζουμε με ένα τούλι για να μην μαζέψει ανεπιθύμητους επισκέπτες...
Μετά τις τέσσερις μέρες ξεπλένουμε το κρέας και το βράζουμε σε κατσαρόλα που έχουμε ανακατέψει το νερό με το κρασί προσθέτοντας τη φλούδα απ' τα πορτοκάλια το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο. Βράζουμε μέχρι να τρυπιέται και ΄το στραγγίζουμε.
Σε μια ρηχή κατσαρόλα ρίχνουμε ένα νεροπότηρο λάδι το κρεμμύδι και τα σκόρδα χοντροκομμένα και τις πιπεριές κομμένες στα δύο κατά μήκος και καθαρισμένες από σπόρους και νεύρα.
Σοτάρουμε για λίγο μέχρι να γυαλίσουν τα κρεμμύδια, προσθέτουμε και το κρέας, που έχει ήδη στραγγίξει και κρυώσει και συνεχίζουμε για πέντε λεπτά σε χαμηλωμένη φωτιά, ανακατεύοντας συνέχεια.
Αδειάζουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας σε γυάλινο βάζο και αν δεν φτάνει το λάδι μας, προσθέτουμε κι άλλο ώστε να σκεπαστεί το κρέας. Αφήνουμε στο κελάρι για μια βδομάδα πριν την κατανάλωση.
Διατηρείται για ένα χρόνο τουλάχιστον αφού ανοιχτεί, αρκεί κάθε φορά που θα βγάζουμε ένα κομμάτι να φροντίζουμε τα υπόλοιπα να είναι σκεπασμένα με το λάδι.




Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Pink Floyd - Ummagumma (διπλό βινύλιο στο πικ απ)



Σαν σήμερα (1969) οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν το διπλό LP "Ummagumma" που στην αργκό του Cambridge σήμαινε sex.
Ένας ξεχωριστός δίσκος, στο πρώτο μέρος του οποίου οι Pink Floyd "πειράζουν" οι ίδιοι τα τραγούδια τους, παίζοντάς τα live στο "Mothers Club" του Μπέρμιγχαμ, αφ' ενός και στο "College of Commerc" του Μάντσεστερ, αφ' εταίρου, ενώ στο δεύτερο περιλαμβάνουν προσωπικές ηχογραφήσεις του καθ' ενός ξεχωριστά.
Ένα απ' τα πιο αγαπημένα μου βινύλια!!! 

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Λικέρ από μαύρη σταφίδα (Κορινθιακή)

Θέλει υπομονή, αλλά το αποτέλεσμα μετράει!


υλικά
1 κιλό ρόγες από μαύρη σταφίδα (Κορινθιακή)
1 κιλό ζάχαρη
1 κιλό τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο)
φύλλα αρμπαρόριζας



Βάζουμε τις ρόγες της σταφίδας σε γυάλινο βάζο και σκεπάζουμε με τη ζάχαρη. Κλείνουμε με τούλι για να μην μπουν ανεπιθύμητοι επισκέπτες και τα αφήνουμε για μια βδομάδα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.


Στη συνέχεια προσθέτουμε στο ήδη υγροποιημένο μείγμα το τσίπουρο και τα φύλλα αρμπαρόριζας, κλείνουμε καλά και αφήνουμε στον ήλιο για ένα μήνα.
Τέλος σουρώνουμε και περνάμε το λικεράκι μας δυο φορές από χάρτινο φίλτρο καφέ. 



Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Η καφετζού

Μεσημεράκι Σαββάτου, μετά το φαγητό, μια καλή ασπρόμαυρη Ελληνική ταινία! 




"Η καφετζού" του Αλέκου Σακελάριου με τους υπέροχους: Γεωργία Βασιλειάδου, Μίμη Φωτόπουλο, Βασίλη Αυλωνίτη, Σμαρούλα Γιούλη. Μια ταινία του 1956, παρακαλώ!!! 



Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Gene Vincent - Be Bop A Lula (1956)



Σαν σήμερα (1971) μας άφηνε χρόνους ο Gene Vincent. Ένας αγαπημένος δίσκος στο πικ απ που μάλιστα έχουμε και την ίδια ακριβώς ηλικία!

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Μελιτζανοκεφτέδες

Είπαμε, σήμερα είχα πρωινή συγκομιδή και είπα να μην τα αφήσω και μπαγιατέψουν! 


Υλικά:
5 μελιτζάνες τσακώνικες
5 πιπεριές Φλωρίνης
3 σκελίδες σκόρδο λιωμένες
3 κλωναράκια ρίγανη φρέσκια ψιλοκομμένα 
1 σφηνάκι λάδι
1 αβγό
300 γρ. φέτα τριμμένη
1 κ. σ. μπούκοβο
αλεύρι όσο πάρει
λάδι για το τηγάνισμα

Ψήνουμε τις μελιτζάνες και τις πιπεριές για μια ώρα στους 180 βαθμούς.
Αφού κρυώσουν, τις ξεφλουδίζουμε και κρατάμε την ψίχα (απ' τις πιπεριές αφαιρούμε και τα σπόρια)
Σε μια λεκανίτσα  ανακατεύουμε όλα τα υλικά και δουλεύουμε το μείγμα μέχρι να γίνει πηχτός χυλός.
Μοιράζουμε κουταλιές σε καυτό λάδι και τηγανίζουμε 1 λεπτό από κάθε πλευρά (μην ξεχνάμε οτι τα κύρια υλικά είναι ήδη ψημένα).
Αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί για λίγο, να φύγει το παραπανίσιο λάδι και σερβίρουμε συνοδεύοντας με παγωμένη μπύρα, η πικράδα της οποίας δένει με την πικράδα που κρατάει η μελιτζάνα, ή με παγωμένο μοσχάτο άσπρο κρασί που ισορροπεί αυτή την πικράδα.  


Ηπειρώτικο λαχανόψωμο

Είναι μια παραλλαγή του πλαστού που φτιάχνουν συχνά στην Ήπειρο.


Υλικά:
1/2 κιλό λαχανικά (σέσκουλα και σπανάκι)
2 κρεμμύδια φρέσκα
3 πιπεριές καυτερές
1 χούφτα μαϊντανός
1 κ. σ. δυόσμος
1 κ.σ. αλάτι χοντρό
2 αβγά
300 γρ. φέτα
1 1/2 φλιτζάνι λάδι
300 γρ. αλεύρι ολικής άλεσης

Αφού πλύνουμε και χοντροκόψουμε τα λαχανικά (σέσκουλα, σπανάκι και κρεμμύδι) και προσθέσουμε τις πιπεριές, το μαϊντανό και το δυόσμο ψιλοκομμένα, αλατίζουμε και μαλάζουμε για να μαλακώσουν και να βγάλουν το ζουμί τους που δεν το πετάμε.
Σε μια λεκανίτσα βάζουμε τα στραγγισμένα λαχανικά, προσθέτουμε τα αβγά, τη φέτα, το 1 φλ. λάδι και το αλεύρι. 
Ζυμώνουμε μέχρι το μείγμα μας να γίνει ομοιόμορφο προσθέτοντας λίγο λίγο και το ζουμί των λαχανικών.
Λαδώνουμε καλά ένα ταψάκι (26 εκ.), το πασπαλίζουμε με αλεύρι, για να μην κολλήσει η πίτα μας και απλώνουμε τη ζύμη πιέζοντάς τη για να γίνει επίπεδη. 
Αλείφουμε καλά την επιφάνεια με το υπόλοιπο λάδι ώστε να πάει παντού και ψήνουμε για 50 λεπτά (20 λεπτά στους 200 βαθμούς και τα υπόλοιπα στους 185)

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ

Την ερχόμενη Τρίτη έρχεται η frau Merkel κι εμένα μούρθε η επιθυμία να δω την ταινία "Οι Γερμανοί ξανάρχονται" του Αλέκου Σακελάριου (1948). Έχω κάτι σοβαρό γιατρέ μου;





Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

The Ballads of Sacco & Vanzetti by Woody Guthrie (1947)





Σαν σήμερα, το 1967, μας άφησε χρόνους σε ηλικία 55 χρόνων ο Woody Guthrie που ήμνησε υπέροχα τους Ιταλούς αναρχικούς, μετανάστες στην Αμερική, Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti! 

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Πίτα με ρόκα και σέσκουλα

Η πρώτη πίτα απ' το μποστανάκι μας...


...με χειροποίητο φύλο φυσικά!

Υλικά:

για τη γέμιση
1/2 κιλό ρόκα
250 γρ. σέσκουλο
2 κρεμμύδια φρέσκα
1/2 κιλό φέτα
2 αβγά
1 ποτήρι του νερού λάδι
2-3 φυλλαράκια δυόσμο

για το φύλλο
1 νεροπότηρο νερό χλιαρό
1 ποτήρι του κρασιού λάδι
1/2 κ. γ. αλάτι
1/4 κ. γ. πιπέρι
1/2 κ. γ. μαγειρική σόδα
αλεύρι, όσο πάρει.

Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε το νερό, το λάδι, το αλάτι και τη σόδα. 
Προσθέτουμε το αλεύρι και ζυμώνουμε, μέχρι να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια μας.
Αφήνουμε τη ζύμη σκεπασμένη με πετσέτα να ξεκουραστεί για μισή ώρα.
Εν τω μεταξύ, μαδάμε τη ρόκα, ώστε να αφαιρέσουμε τα σκληρά κοτσάνια και ψιλοκόβουμε τα φύλα καθώς και αυτά του σέσκουλου και τα κρεμμύδια μαζί με τα φύλλα τους.
Τα βάζουμε όλα μαζί σε μια λεκάνη, προσθέτοντας τη φέτα τριμμένη με το χέρι, τα αβγά τα 3/4 του ποτηριού με το λάδι και τα φυλλαράκια του δυόσμου.
Τα ανακατεύουμε καλά και τα αφήνουμε κατά μέρος.
Αφού η ζύμη μας έχει ξεκουραστεί, τη χωρίζουμε στα δύο και ανοίγουμε φύλλα.
Λαδώνουμε ένα ταψί και στρώνουμε το ένα φύλλο.
Απλώνουμε τη γέμιση και σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο γυρνώντας τις άκρες ώστε να κλείσουν αλείφουμε με το υπόλοιπο λάδι και χαράζουμε τα κομμάτια.  
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 40' στους 190 βαθμούς.

Bruce Springsteen - The Wild, The Innocent, and The E Street Shuffle (1973) - βινύλιο στο πικ απ

...και κλείνουμε για σήμερα γυρίζοντας πάλι στις 33 στροφές...




...για να γιορτάσουμε τα 63α γενέθλια του Bruce Springsteen, ακούγοντας ένα ακόμα απ' τα πολύ αγαπημένα μου βινύλια, που περιέχει το υπέροχοNew York City Serenade, στο τέλος της δεύτερης πλευράς! 


Ben E. King - Stand By Me - βινύλιο στο πικ απ

...μένουμε στις 45 στροφές...




...για τη γενέθλια ημερομηνία (1938) του Ben E. King.

Ray Charles - Lonely Avenue (1956) - βινύλιο στο πικ απ

...για τα δεύτερα σημερινά γενέθλια θα αλλάξουμε στροφές...




...ένα 45άρι στο πικ απ, θα μας θυμίσει ότι σαν σήμερα (1930) γεννήθηκε ο Ray Charles.

John Coltrane - Blue Train (1978)- βινύλιο στο πικ απ

Γεμάτη γενέθλια η σημερινή μέρα και τα βινύλια που θα γυρίσουν στο πλατό, αρκετά. Ξεκινάω με το πρώτο.



                                          


...λόγω γενέθλιας ημερομηνίας (23/9/1926), ένας απ' τους πιο αγαπημένους μου δίσκους στο πικ απ!!!

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Μαρμελάδα από μαύρη σταφίδα (Κορινθιακή)


Αρχικά, διαλέγουμε την πρώτη ύλη και προσέχουμε να μην είναι "φαρμακωμένη".


Ξερογιάζουμε με προσοχή, αφαιρώντας κοτσανάκια και τυχόν χαλασμένες ρόγες.


Προσθέτουμε σε κατσαρόλα τις ρόγες με νερό και ζάχαρη (π.χ. 1 κιλό ρόγες, 1/2 κιλό νερό και 1/2 κιλό ζάχαρη) και σιγοβράζουμε.


Μετά μισή ώρα πολτοποιούμε εν μέρει το περιεχόμενο της κατσαρόλας, προσθέτουμε φύλα αρμπαρόριζας και συνεχίζουμε το βράσιμο, μέχρι να δέσει η μαρμελάδα μας.
Τέλος προσθέτουμε το χυμό ενός λεμονιού (για την ποσότητα του παραδείγματος), ανακατεύουμε και μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα, τα οποία αφήνουμε αναποδογυρισμένα, πάνω σε μια πετσέτα, μέχρι να κρυώσουν.

Μετά βρώσις κατά βούλησιν!!! 





Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Peter Tosh - Legalize It (βινύλιο στο πικ απ)




Μιας και σαν σήμερα (1987) έφυγε δολοφονημένος στα 42 του, χωρίς να δει το όνειρό του, περί νομιμοποιημένης μαριχουάνας, να πραγματοποιείται...

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Van Morrison - Moondance (ακόμα ένα αγαπημένο βινύλιο στο πικ απ)



Σήμερα στο πικ απ παίζει το Moondance του Van Morrison, γιατί απόψε έχουμε, λέει, την πιο όμορφη πανσέληνο της χρονιάς, μα κυρίως γιατί ο θείος Van σήμερα σβήνει 77 κεράκια!!!

Happy birthday Mr. Van! 

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Elvis Presley, "The King of Rock and Roll" . Πραγματικότητα ή μύθος;


 Στις 16 Αυγούστου 1977, ο Elvis Aaron Presley, άφησε το μάταιο τούτο κόσμο, στα 42 του. Ήταν, τελικά, ο βασιλιάς του Rock and Roll, ή ένα καλό εργαλείο στα χέρια των δισκογραφικών; 


Το παραμύθι Elvis αρχίζει κάπως έτσι:

Μια ζεστή μέρα του Ιούλη του ’53 ένας νεαρός απ’ το νότο που μόλις έχει τελειώσει το σχολείο και δουλεύει σε μια εταιρία σαν φορτηγατζής, στέκεται μπρος από μια δισκογραφική εταιρία στο Μέμφις και διαβάζει σε μια επιγραφή: «δισκογραφούμε οτιδήποτε οπουδήποτε, οποτεδήποτε». Αποφασίζει να μπει και να ηχογραφήσει ένα δίσκο για να τον χαρίσει στη μαμά του για τα γενέθλιά της. Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας Sam Philips απ’ το διπλανό γραφείο ακούγοντας τη φωνή του Elvisμαγεύεται και ζητάει να μάθει ποιος είναι αυτός ο λευκός που τραγουδάει έτσι τα blues. Στην ουσία όμως μυρίστηκε ταλέντο και χρήματα.

Τον καλεί στο στούντιο για ένα δοκιμαστικό. Ο Elvis έπαιξε με τους Scotty Moore και Bill Black αλλά αρχικά το δοκιμαστικό κρίθηκε αποτυχημένο. Κατά την διάρκεια μιας πρόβας όμως πάνω στο τραγούδι That's All Right, του Arthur Groundout ο Phillips έκρινε το αποτέλεσμα ικανοποιητικό και στις 19 Ιουλίου 1954 το έδωσε στη κυκλοφορία.

Έτσι ο Elvis υπογράφει συμβόλαιο με τη “Sun Records” και αρχίζει η δουλειά στο στούντιο.
Το δεύτερο single κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου 1954.
Βέβαια η σχέση του Elvis με τη μουσική είχε ξεκινήσει πολύ πριν, όταν πολύ μικρός είχε λαχταρίσει ένα ποδηλατάκι που όμως έκανε 55 δολάρια, που ήταν πολλά για τους γονείς Presley οι οποίοι του πήραν μια κιθάρα με 12,95.
Στην πραγματικότητα ο ELVIS γίνεται θρύλος όταν μπαίνει στη ζωή του ο δαιμόνιος μάνατζερ Tom Parker, γνωστός με το παρατσούκλι Colonel, το οποίο βέβαια δεν του δόθηκε τυχαία. Έκανε τον ELVIS ότι ήθελε, μόνο για 25% επί των κερδών τα οποία στην πορεία έγιναν 50.
Ο Parker μετέφερε τον Presley από την Sun στην RCA στις 25 Νοεμβρίου 1955,  εξαγοράζοντας το συμβόλαιο του με τη Sun για 35,000 δολάρια. Με την καθοδήγηση του Parker ο Elvis γίνεται εθνικό φαινόμενο. Στις 28 Ιανουαρίου του 1956 και ενώ έξω βρέχει οι αμερικάνικες τηλεοράσεις λιώνουν από ηδονή. Η Αμερική τρέμει την ώρα που ο Elvis τραγουδάει στην εκπομπή Stage Show το Heartbreak Hotel.
Οι συντηρητικοί Αμερικάνοι αντιδρούν. «Αίσχος, Σκάνδαλο» γράφουν οι  “New York Times" ενώ η "San Francisco Chronicle" συμπληρώνει: «στριπτίζ χωρίς γδύσιμο». Ο  Elvis γίνεται το πέος που ξυπνά τις φαντασιώσεις των Αμερικανών. Το Heartbreak Hotel γίνεται αμέσως Νο 1 και ο Elvis συνεχίζει την εμφάνισή του στο show για οχτώ παραστάσεις.
Σάλος δημιουργείται επίσης όταν εμφανίζεται τραγουδώντας το Hound Dog. Ο παραγωγός της εκπομπής για να ηρεμήσει τα πράγματα προσπαθεί να γελοιοποιήσει και το τραγούδι και τον Elvis. Στην επόμενη εκπομπή τον βάζει να τραγουδήσει ξανά το τραγούδι φορώντας φράκο μπρος σε ένα σκύλο που φορούσε ημίψηλο καπέλο. Ο Elvis αρχίζει τις υποχωρήσεις (φυσικά με την καθοδήγηση του Parker).
Ο Parker εν τω μεταξύ φροντίζει να γεμίσει η αγορά με προϊόντα που έχουν το όνομα Elvis. 78 διαφορετικά προϊόντα. Έτσι μπορούσες (αν ήθελες ας έκανες κι αλλιώς) να δεις τον Elvis παντού!
Και σαν φυσικό επακόλουθο αυτής της πλύσης εγκεφάλου έρχεται και ο δίσκος με τα Χριστουγεννιάτικα δια στόματος Elvis.
Με όλα αυτά το καινούριο συμβόλαιο που έχει υπογράψει ο Elvis με την RCA φέρνει πολύ χρήμα και στον ίδιο αλλά και στον Parker.
Το 1955 ο rockabilly τραγουδιστής Carl Perkins κάνει μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας για τους hillbillies  και τα φανταχτερά Κυριακάτικα παπούτσια τους.
Η επιτυχία του Perkins κλονίζεται γιατί ο Elvis με την καθοδήγηση πάντα του Parker του κλέβει και το τραγούδι και τη δόξα.
Το 1956 ο Parker σπρώχνει τον Elvis στον κινηματογράφο. Αυτό συμβάλει σιγά σιγά στη μετατροπή του Presley από επαναστάτη rocker σε διασκεδαστή για όλη την οικογένεια. Στη Νέα Υόρκη 3000 πιστοί ξενυχτούν στην ουρά για την πρεμιέρα της πρώτης του ταινίας με τίτλο «Love Me Tender».
Το 1957 το «All Shook Up» ανεβαίνει στο Νο 1, και το «Jailhouse Rock», που είναι και ο τίτλος μιας απ’ τις καλύτερες ταινίες του, φτάνει στο Νο 2 της ίδιας χρονιάς Τα σχόλια, που ακούστηκαν για το τραγούδι αυτό, ήταν οτι ο Elvis εδώ, τραγουδά το ροκ του εγκλήματος.
Η φάμπρικα Elvis υπό τη διεύθυνση του δαιμόνιου Parker αποδίδει μια χαρά. Και το 1958 στα 10 πρώτα της Αμερικής, ο Elvis βρίσκεται μέσα. Στην 6η θέση με το «Hard Headed Woman».
Το 1958 όμως είναι η κρίσιμη χρονιά για τον Elvis. Ενώ κάνει τη  στρατιωτική του θητεία στη Γερμανία πεθαίνει και η μαμά Presley την οποία υπεραγαπούσε. Την επόμενη χρονιά όμως πάλι μέσα στα 10 πρώτα με το «A Big Hunk O’ Love» στην 7η θέση.
Αργότερα μετά το ’60 που επέστρεψε απ’ το στρατό η εικόνα άλλαξε. Το ίδιο και η μουσική. Και οι δυο αυτές αλλαγές είναι αξεχώριστες.
Σημαντικό στοιχείο που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη είναι ότι και ο μάνατζερ Parker και ο  Presley, που ήταν και οι δύο Νότιοι, δεν ενδιαφερόταν για τίποτε άλλο παρά μόνο για τα λεφτά!
Το 1960 βρέθηκε πάλι στο Νο 1 με το «It’s Now Or Never» αλλά σκέφτηκαν (από κοινού με τον Parker βέβαια) πως υπήρχαν περισσότερα λεφτά έξω απ’ το rock and roll παρά μέσα σ’ αυτό, κι έτσι παράτησε τη μουσική και άρχισε να κάνει μόνο ταινίες.
Έγινε άλλο ένα κερασάκι στη Χολιγουντιανή τούρτα.
Ο απολογισμός της δεκαετίας του ’60 για τον Elvis είναι, τρεις κακές ταινίες το χρόνο για ένα εκατομμύριο δολάρια, συν 50% επί των εισιτηρίων, συν τεράστιες πωλήσεις δίσκων με τα τραγούδια των ταινιών.
Το τέλος της δεκαετίας του ’60, βρίσκει τον Elvis χωρίς να έχει κάνει τίποτα το μουσικά ενδιαφέρον για μια δεκαετία. Μακριά απ’ τη σύγχρονη μουσική, αλλά βγάζοντας εκατομμύρια δολάρια, πουλώντας ουσιαστικά σκουπίδια.
Γύρω στα 1968, 1969 οι ταινίες αρχίζουν να μη φέρνουν κέρδη και ο Elvis αναρωτήθηκε τι να κάνει? Να διακινδυνεύσει μια επιστροφή στη μουσική, ή να ψάξει για κάτι άλλο μέσα στο χώρο του Χόλυγουντ? Αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερα να γυρίσει πίσω, κι έτσι βρήκε τη θέση του στο LasVegas, αντί για το Χόλυγουντ.
Έχει αλλάξει όμως πάρα πολύ. Στο Las Vegas τραγουδάει ντουετάκι και με τον Frank Sinatra που παλιότερα είχε χαρακτηρίσει το ροκ «μουσική για κρετίνους». Αλλά και ο Elvis έχει πάψει εδώ και πάρα πολύ καιρό να είναι ροκ, ενώ νιώθει ιδιαίτερα απογοητευμένος από την πορεία που είχε πάρει η καριέρα του. Αυτό οδήγησε σε ένα μαγνητοσκοπημένο κονσέρτο που αργότερα ονομάστηκε "'68 Comeback Special", μεταδόθηκε από το NBC στις 3 Δεκεμβρίου 1968 και κυκλοφόρησε σε album από την RCA. Ο Presley έχει να εμφανιστεί ζωντανά από το '61 που είχε δώσει μια παράσταση στο Pearl Harbor.
Μετά από αρκετά χρόνια επιστρέφει στα charts, με το τραγούδι του "Suspicious Minds" που ανέβηκε μάλιστα στην πρώτη θέση του Αμερικανικού Billboard την 1η Νοεμβρίου 1969.
Το 1973, 1 δισεκατομμύριο τηλεθεατές μαζί κι εγώ παρακολουθούμε μέσω δορυφόρου ζωντανά μια παράσταση του Elvis στη Χαβάη. Στην ουσία μιας καρικατούρας αυτού που ήταν πριν 15 χρόνια ο Elvis. Προσπάθησε να αποδείξει και σε μας αλλά κυρίως στον εαυτό του ότι είναι ο βασιλιάς του rock and roll αλλά εις μάτην. Τα κιλά του απ’ τη μια και τα φάρμακα, στα οποία προσπάθησε να πνίξει την απογοήτευσή του για την πορεία του, από την άλλη δεν του το επέτρεψαν.
Και το παραμύθι Elvis τελειώνει κάπου εδώ, όχι βέβαια όπως θα ήθελε ο ίδιος, αλλά ούτε και όλοι εμείς που κάποτε τον λατρέψαμε.
Στις 16 Αυγούστου 1977 στο Μέμφις του Τενεσί, βρέθηκε ξαπλωμένος στο πάτωμα από τη μνηστή του Ginger Alden, στο σπίτι του, την βίλα Graceland. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Baptist Memorial όπου και στις 3:30 μ.μ. ανακοινώθηκε ο θάνατος του. Ο Elvis Presley έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 42 ετών. Σε μια συνέντευξη τύπου που δόθηκε αργότερα, οι γιατροί ανακοίνωσαν πως ο θάνατος επήλθε από καρδιακή αρρυθμία η οποία προκλήθηκε από μια μεγάλη δόση φαρμάκων.
Αν ο Elvis ζούσε σήμερα θα ήταν 77 χρονών. Τι θα τραγουδούσε αν τραγουδούσε δεν ξέρω. Πολλοί πιστεύουν ακόμα ότι δεν έχει πεθάνει, αλλά έχει αποσυρθεί. Το ίδιο πιστεύουν και για άλλους. Πολλοί επίσης πιστεύουν ότι ήταν ο βασιλιάς του rock and roll. Ήταν;
(Tο άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε, από τον οικοδεσπότη στις 17 Ιανουαρίου 2010 στο e-Περιοδικό του MusicHeaven)